Barat dan Timur

Eastern

Ia terbahagi kepada beberapa bahagian iatu ;
obligue
Isometrik
Orthografik

Obligue
Menghubungkan satu titik perspektif, untuk kedua – dua pandangan. Garisan depan dilukis dengan skala penuh dan setiap sudut kiri atau kanan ditujukkan satu titik. Ia mempunyai sudut 45 darjah merupakan seni Asia.

Isometric
Isometric ialah dua titik perspektif dan kedua-dua titik dilukis secara melintang.
Seperti perspektif obligue, kerja isometric tidak mempunyai sudut lindungan. Setiap sudut dilukis secara melintang iaitu 30 darjah dengan kedua-dua kiri atau kanan. Semua objek tiga dimensi menggunakan sistem ukuran sama supaya senang dilukis. System ini dirujuk pada perspektif obligue kerana semua tiga permukaan hilang pada masa yang sama.

Orthografik
Orthografik adalah system mengenali objek dalam spatial tetapi ia biasanya digunakan dalam seni bina dalam menghasilkan lakaran dan skema. Dengan system ini, semua bahagia geometric dilukis dengan garisan lurus dan diukur mengikut skala. Menunjukkan ruang kedalaman kerana ia sama dengan konsep yang digunakan oleh barat.

Western
Linear perspective
Merupakan sistem untuk mengukur jarak dan saiz objek. Merangkumi kadar banding, skala, dan sebagainya. Perspektif dikembangkan pada awal Renaissance iaitu Filippo Brunelleschi (1377-1446) dan digunakan dalam lukisan oleh Masaccio (1401-28). Garis paduan eye level dipanggil infiniti dimana garisannya melintang.

One-point perspektif
Digunakan apabila artist melihat permukaan rata atau pandangan terus. Permukaan rata dilukis pada gambar dan garisan rata. Dalam sistem ini, seorang pelukis akan melukis garisan melintang bagi menunjukkan eye level.

Two-point perspektif
Banyak digunakan oleh pelukis apabila melihat pada permukaan rata. Ini akan menyebabkan muncul geometric pada garisan sudut atau menunjukan kedudukkan kedalaman pada permukaan rata.

Three-point perspektif
Digunakan bila pelukis melihat objek dari kedudukkan exaggerated pada bawah dan melihat atas. Di rujuk sebagai frog’s-eye view dan bird’s-eye view.